ჩვენ ერთმანეთი გვიყვარდა ძლიერ! მაგრამ ჩვენს შორის სიშორე ჩადგა.. მე დავიჩაგრე ცხოვრების მიერ და გადაწყვეტის საკითხი დადგა.. დრო გადიოდა,მე შენ გელოდი.. მჯეროდა ოდესმე დაბრუნდებოდი.. დრო გადიოდა,შენ კი არ ჩანდი.. წინ მენგრეოდა ცხოვრების ხიდი.. მთელი ამ დროის განმავლობაში მე შენ გიხსენებ,ფიქრებით ვტკბები.. "ნუთუ არასდროს არ დაბრუნდები??" თავს ვიტანჯავდი მე ამ კითხვებით.. თვალები ცრემლით მევსება ნელა.. მერამდენეჯერ,ვინ მოსთვლის ნეტავ? მე აღარ მინდა აჩრდილის დევნა.. დამიბრუნდები მე ამის მჯერა
